Verdriet in dankbaarheid

Zoals het moment waarop je de natuur ziet ontwaken en je alles in volle bloei ziet staan. Je proeft  de vernieuwende kracht daarin. Je geniet van de aanblik, bent dankbaar en op hetzelfde moment doortrekt je een verdrietig gevoel. Het brengt je terug op datgene wat geweest is en nooit meer terug zal komen. Verdriet in dankbaarheid!

Wat kan bijvoorbeeld het bijwonen van een huwelijksdienst je raken. Een pril paar dat innig verliefd is en elkaar trouw beloofd wat de toekomst ook brengt. De kracht die uitgaat van de oprechte belijdenis voor Gods aangezicht om elkaar lief te hebben en trouw te blijven in voor- en tegenspoed. Misschien beleef je het moment van toen je daar zelf samen stond. En tegelijk doortrekt je het verdriet van eigen ondervinding dat de gehuwden gewoonlijk velerhande tegenspoed en kruis vanwege de zonde overkomt.

Of de geboorte van je kind of kleinkind. Misschien nadat het onmogelijk was dat je zelf nog (klein)kinderen zou krijgen. Je wordt vervuld met dankbaarheid bij het zien van een nieuw leven en het geluk van de ouders. En tegelijk stroomt de ondervinding van de kwetsbaarheid van het leven en de gezondheid door je heen.

Maar het kan ook zijn dat je vervuld bent met dankbaarheid tot de HEERE vanwege Zijn goedheid, liefde, steun en trouw tot jou. En tegelijk stroomt het verdriet over het lijden wat je overkomt vanwege onze zonden, ongehoorzaamheid aan Hem door je heen. Nooit heeft iemand zoveel kwaads tegen zoveel goeds bedreven

Wat is het een Troost te weten dat het beleven van verdriet in dankbaarheid terug te vinden is in het Woord van God.

In Ezra 3:12 is te lezen dat velen stonden te juichen met vreugde bij het zien van de herbouwde tempel na de terugkeer uit Babel. Terwijl de ouderen zij die arm en zonder macht uit de wegvoering teruggekeerd waren, stonden te wenen met luide stem. De tempel was voor hen als niets in vergelijking met de heerlijkheid van de eerste tempel die gebouwd was door Salomo. De tempel die door hun ongehoorzaamheid en straf van God daarover verwoest was. Hun verdriet kreeg echter niet de overhand in wat te horen was, want: het volk juichte met groot gejuich, dat de stem (van gejuich) tot van verre gehoord werd.

En wat te denken van het lijden, de kruisdood van onze Heere Jezus Christus? Hoe Christus zelf oproept om niet te wenen over Hem, maar over onszelf. Want in de dankbaarheid voor Zijn offer ligt het verdriet over onze ongehoorzaamheid, de overtreding van Zijn geboden. Hoe klonk ‘Het is volbracht’ uit de mond van Jezus in het grootste lijden en de meest verdrietige omstandigheden wat ooit op aarde is geweest of zal zijn. God van God gescheiden wie zal dat verstaan?

Hierop brak de paasmorgen aan, Jezus die als overwinnaar uit het graf verrees en op is gevaren naar Zijn en in Hem onze Vader. Om Troost te geven, God de Heilige Geest. Ik zal u dé Trooster schenken, zoals Hij beloofd heeft. Een bewijs dat Hij weet van ons verdriet en dé Troost(er) wil schenken.

De uitspraak “O God ,ik dank U, dat ik niet ben zoals andere mensen” kent (nog) niet het diepe verdriet over eigen schuld tegenover God in het danken. Wie komt tot God als de tollenaar met zijn of haar verdriet over de zonden en met hem belijdt “wees mij de zondaar genadig” gaat gerechtvaardigd naar huis in dankbaarheid!

Van harte toegewenst!

Henk-Jan Koetsier

0 reacties op "Verdriet in dankbaarheid":